مشاهده پروژه
تبدیل مواد جانبی از جملهRPO و قیر خشک به ترکیبات با ارزش افزوده بیشتر
شرکت:
شرکت نفت ایرانول
حوزه پروژه:
بهره وری، بهبود و تحول در فرایند
نوع پروژه:
طرح های تحقیق و توسعه
(RFP)نظام مسائل فناورانه پروژه
بازگشت به صفحه
پروژه
شرح اجمالی
شرکت
استان محل اجرا
شهر محل اجرا
تاریخ تعریف مسئله
اطلاعات بیشتر
دوشنبه 20 مرداد 1404
نوع همکاری
قرارداد همکاری
پروژه
تبدیل مواد جانبی از جملهRPO و قیر خشک به ترکیبات با ارزش افزوده بیشتر
شرح اجمالی
در این طرح قرار است با استفاده از روشهای فنی و فرآیندی، مواد جانبی حاصل از تولید مانند RPO و قیر خشک به محصولات با ارزش افزوده بالاتر تبدیل شوند. این مواد که معمولاً کاربرد محدود یا ارزش اقتصادی پایینی دارند، میتوانند از طریق فرآوری و ترکیب با افزودنیها یا تغییر ساختار، به موادی تبدیل شوند که در صنایع مختلف مثل ساخت روانکارها، مواد پلیمری، یا اصلاحکنندههای قیر کاربرد دارند. هدف این طرح افزایش بهرهوری از خوراک موجود، کاهش ضایعات، و تولید محصولاتی جدید با قابلیت استفاده در بازار داخلی و حتی صادرات است
نتایج مورد انتظار
با اجرای این طرح، انتظار میرود که مواد جانبی کمارزش مانند RPO و قیر خشک به ترکیبات جدید و کاربردیتر تبدیل شوند که ارزش اقتصادی بالاتری دارند. این موضوع میتواند باعث کاهش هدررفت مواد اولیه، افزایش بهرهوری در فرآیند تولید، و ایجاد منابع درآمدی جدید برای شرکت شود. همچنین تولید این ترکیبات جدید میتواند زمینه را برای ورود به بازارهای تخصصیتر و حتی صادرات فراهم کند و در نهایت به بهبود سودآوری و پایداری واحد تولیدی کمک کند.
راهکار پیشنهادی حل مسئله
برای حل این مسئله، پیشنهاد میشود از روشهای فرآوری پیشرفته مانند فرایندهای شیمیایی، حرارتی یا کاتالیزوری استفاده شود تا مواد جانبی به ترکیبات با کیفیت و کاربردیتر تبدیل شوند. همچنین بهکارگیری افزودنیها و بهینهسازی شرایط عملیاتی میتواند به افزایش بازده و کیفیت محصولات نهایی کمک کند. همکاری با شرکتهای تخصصی و دانشبنیان برای انتقال دانش فنی و توسعه فناوریهای نوین، میتواند روند توسعه محصول را تسریع کند و ریسکهای فنی را کاهش دهد.
چالش های طرح/پروژه
یکی از چالشهای اصلی این طرح، انتخاب روش مناسب برای فرآوری RPO و قیر خشک به شکلی است که هم از نظر فنی قابل اجرا باشد و هم از نظر اقتصادی بهصرفه. پیدا کردن ترکیبهای بهینه، طراحی فرایند پایدار، و کنترل کیفیت محصول نهایی از جمله مسائلی هستند که نیاز به آزمون و خطا و زمان دارند. از طرف دیگر، ممکن است تأمین برخی افزودنیها یا تجهیزات فرآوری، با محدودیتهایی همراه باشد. همچنین تطبیق محصولات جدید با نیاز بازار و استانداردهای صنعتی میتواند یکی از موانع در مسیر تجاریسازی باشد.
نوع همکاری
قرارداد همکاری
پروژه
تبدیل مواد جانبی از جملهRPO و قیر خشک به ترکیبات با ارزش افزوده بیشتر
شرح اجمالی
در این طرح قرار است با استفاده از روشهای فنی و فرآیندی، مواد جانبی حاصل از تولید مانند RPO و قیر خشک به محصولات با ارزش افزوده بالاتر تبدیل شوند. این مواد که معمولاً کاربرد محدود یا ارزش اقتصادی پایینی دارند، میتوانند از طریق فرآوری و ترکیب با افزودنیها یا تغییر ساختار، به موادی تبدیل شوند که در صنایع مختلف مثل ساخت روانکارها، مواد پلیمری، یا اصلاحکنندههای قیر کاربرد دارند. هدف این طرح افزایش بهرهوری از خوراک موجود، کاهش ضایعات، و تولید محصولاتی جدید با قابلیت استفاده در بازار داخلی و حتی صادرات است
نتایج مورد انتظار
با اجرای این طرح، انتظار میرود که مواد جانبی کمارزش مانند RPO و قیر خشک به ترکیبات جدید و کاربردیتر تبدیل شوند که ارزش اقتصادی بالاتری دارند. این موضوع میتواند باعث کاهش هدررفت مواد اولیه، افزایش بهرهوری در فرآیند تولید، و ایجاد منابع درآمدی جدید برای شرکت شود. همچنین تولید این ترکیبات جدید میتواند زمینه را برای ورود به بازارهای تخصصیتر و حتی صادرات فراهم کند و در نهایت به بهبود سودآوری و پایداری واحد تولیدی کمک کند.
راهکار پیشنهادی حل مسئله
برای حل این مسئله، پیشنهاد میشود از روشهای فرآوری پیشرفته مانند فرایندهای شیمیایی، حرارتی یا کاتالیزوری استفاده شود تا مواد جانبی به ترکیبات با کیفیت و کاربردیتر تبدیل شوند. همچنین بهکارگیری افزودنیها و بهینهسازی شرایط عملیاتی میتواند به افزایش بازده و کیفیت محصولات نهایی کمک کند. همکاری با شرکتهای تخصصی و دانشبنیان برای انتقال دانش فنی و توسعه فناوریهای نوین، میتواند روند توسعه محصول را تسریع کند و ریسکهای فنی را کاهش دهد.
چالش های طرح/پروژه
یکی از چالشهای اصلی این طرح، انتخاب روش مناسب برای فرآوری RPO و قیر خشک به شکلی است که هم از نظر فنی قابل اجرا باشد و هم از نظر اقتصادی بهصرفه. پیدا کردن ترکیبهای بهینه، طراحی فرایند پایدار، و کنترل کیفیت محصول نهایی از جمله مسائلی هستند که نیاز به آزمون و خطا و زمان دارند. از طرف دیگر، ممکن است تأمین برخی افزودنیها یا تجهیزات فرآوری، با محدودیتهایی همراه باشد. همچنین تطبیق محصولات جدید با نیاز بازار و استانداردهای صنعتی میتواند یکی از موانع در مسیر تجاریسازی باشد.